Death Valley, dag 17 (9-8)

Na alle horrorverhalen en waarschuwingen over de hoogst gemeten gemiddelde temperatuur OOIT in Death Valley, was ik inmiddels 'n beetje gespannen geworden en hebben we zelfs nog overwogen om Death Valley helemaal te skippen. Maar toch...vandaag gaan we op weg naar Death Valley !! Onze eindbestemming is Lone Pine, omdat overnachten in Death Valley in deze temperaturen niet aan te bevelen is. Een lange rit, helemaal omdat we dus via DV gaan. Maar...het is het zeker helemaal waard geweest. Walter heeft tot nu toe aldoor gereden, maar vandaag heb ik een groot deel gereden (en vooral ná DV was de weg zeer bochtig, steil, opnieuw bergachtig , dus ik heb mijn vuurdoop in de USA wel gehad !) Jesper had er helemaal zin in en zocht nog van alles op waar we moesten kijken en wat de beste route dan was. Onze eerste stop was bij het National Park welkoms bord. En daar moesten we natuurlijk even op de foto ! Toen naar Zabriskie Point. Hier keken we uit op grote gouden, bruine en oranje rotsen. Een klein wandelingetje, maar het zweet stond onmiddelijk overal...Liters water hebben we gedronken. Vervolgens naar Badwater Basin. Walter en Jesper zijn uitgestapt, Mika en ik durfden niet meer....Badwater Basin is het laagste punt van Noord-Amerika. Je bevindt je hier maar liefst 85,5 meter onder zeeniveau. Het is een enorme zoutvlakte, overgebleven uit de tijd dat Death Valley een zee was. Hierna reden we op de zogenaamde Artist's Drive door een smalle canyon, begeleid door de vertrouwde klanken van Huub van der Lubbe van "de Dijk" ! Langs deze mooie weg zie je Artist Palette liggen. Door een vulkanische explosie hebben de rotsen hier allerlei verschillende kleuren gekregen, wat een heel bijzonder en uniek gezicht is. Ik vond dit de mooiste plek van Death Valley. Toen langs het Visitors Center, want het bord met daarop de temperatuur van vandaag moest natuurlijk op de foto (bewijs:127 graden Fahrenheit=52,7778 graden Celsius !!!!!! HELP......). We leven nog...! (Maar "de Dijk" heeft me er echt doorheen gesleept hoor..!) Maar zonder gekheid; het was echt heel bijzonder en zeker de moeite waard. We hebben er geen spijt van. Als laatste kwamen we langs Mesquite Flat Sand Dunes; dit gebied is één grote woestijn. We hadden nog veel meer kunnen zien en doen, maar dan zou het veel te lang duren en ook niet te doen qua hitte.  Nu al waren we pas rond 19 uur bij ons hotel in Lone Pine (ik ben stiekem toch wel 'n beetje opgelucht dat we weer op een koelere plek zitten...).

We waren eigenlijk ook veel te laat uit Las Vegas vertrokken. Nog boodschappen doen, nog tanken. Vandaar zo laat pas in hotel. Oh ja, nog iets grappigs om te vertellen: ik had 4 appels in de auto achtergelaten in Las Vegas. Niet zo slim... Toen ik vanmorgen een fruitsalade ging maken waren deze appels in de schil tot appelmoesstukjes geworden. Schil eraf en het smaakte nog best lekker ! Echt een appelmoes smaak met kaneel ! Dus wil je op een makkelijke manier, zónder gas (daar moeten we tóch vanaf...), appelmoes maken, dan weet ik de manier !